Maqolada ko‘k so‘zining qadimgi turkiy tillarda uzual teonim sifatida iste'molda bo‘lganligi, uning osmon hamda xudo ma'nolarini ifodalaganligi, shuningdek, bu so‘zning to‘qqiz ma'noda  kelishi haqida fikr boradi. Ko‘k so‘zi so‘zlashuv uslubida Yaratguvchi ma'nosida ishlatilmaydi, badiiy uslubning nazmiy shaklida – she'riyatda, juda faol bo‘lmasa-da, uchrab turadi. Nasriy shaklida qo‘llanmaydi. Bu so‘z o‘zining ilohiylik ma'nosi bilan  qo‘shma so‘zlar tarkibida keladi. Ko‘k so‘zining Tangri ma'nosida kelishi rus olimi L.N.Gumilyov, N.YA.Bichuring asaridan olingan  misollar bilan isbotlangan.  Shuningdek, Tangri so‘zining tarixan kelib chiqishi hamda kirdikor teonimining Yaratguvchi ma'nosida kelishi haqida mulohazalar beriladi.  Bu so‘zlarning “O‘zbek tilining izohli lug‘ati” hamda “Alisher Navoiy asarlari tilining izohli lug‘ati”da qaysi ma'nolarda kelishi misollar bilan qiyoslab berladi.