Bu maqolada murakkab sinaksisi va janrlar xilma-xilligi bilan ajralib turadigan 20 asrning 2-yarmi lirik she’riyatining turga oid xususiyatlari yoritiladi. Bu davrning eng muhim xususiyatlaridan biri xilma-xil she’riy va no’ananaviy shakllarga murojaat qilish, she’riyat uchun yangi shakllarni kashf etish va an’anaviy shakllarni moslashtirish kabilardir. Ushbu turli janrlarning shakllanishida shoir va til, shoir va badiy voqelikning uzaro ta’sirining imkoniyatlari, umuman sheriy tizim rivojlanishining uziga xos xususiyatlari, ayniqsa, yaqqol namoyon bo’ladi.