Ушбу мақолада тил ва унинг ижтимоий вазифалари ҳақида фикр юритилган. Бадиий асар тилидан олинган мисоллар ѐрдамида фонетик, морфемик, лексик ва синтактик воситалар орқали шахс хусусиятларининг намоѐн бўлиши кўрсатиб берилган.

Мақолада прагмалингвистиканинг тилшунослик соҳалари таркибида тутган ўрни ҳамда терминологиясига оид баъзи жиҳатлар ҳақида сўз боради.

 Мақолада тил ва нутқ масалалари таҳлилида прагматик ёндашувнинг роли ва аҳамияти ҳақида сўз боради. Нутқий жараёнларда семантик, синтактик ва прагматик муносабатларнинг ўзаро фарқланиш жиҳатлари ёритилади. Бундан ташқари, прагматик ёндашувларнинг стилистикадан фарқи асосланади. 
Бадиий матнда шахс хусусиятларини очиб беришда прагматиканинг роли кўрсатиб берилади.