ШУГУНҲО

Дар мақолаи мазкур ба яке аз масъалаҳои муҳими рӯз – урфу одатҳои мардумӣ, ки онро дар адабиёти бадеӣ шугунҳо ва дар забони халқ ириму сиримҳо меноманд, таваҷҷуҳ зоҳир гардидааст. Муалиф кӯшидааст шугунҳоро чун жанри мустақили фолклорӣ эълон дошта, онҳоро вобаста ба мавзӯъву мундариҷа гурӯҳбандӣ намуда, сарчашмаҳои пайдоиши онро баррасӣ карда, то чӣ андоза ба воқеият ва ҳақиқати зиндагӣ созгор  ва ё хурофотӣ будани онҳоро нишон диҳад.

В данной статье уделяется внимание одному из важнейших вопросов современности - народным обычаям, которые в художественной литературе именуются сёгунами, а в просторечии ириму сиримами.
Автор попытался объявить сюгуны самостоятельным жанром фольклора, классифицировать их по тематике и содержанию, исследовать источники их происхождения, показать, насколько они совместимы с действительностью и правдой жизни или суеверны.
 

Bu maqolada xalq tilida irim-sirim deb ataladigan davrning eng muhim masalalaridan biri – xalq odatlariga e’tibor qaratilgan. Muallif irim-sirimlarni folklorning mustaqil janri deb e’lon qilishga, mavzu va mazmuniga ko‘ra tasniflashga, kelib chiqish manbalarini tadqiq qilishga, hayot haqiqatiga qanchalik mos kelishi yoki xurofotga asoslanganligini ko‘rsatishga harakat qilgan.

This article, focuses on  one of the most important issues of our time, folk customs which in fiction are  called superstitions and in common parlance-  irim-sirim . The author tried to declare superstition as an independent genre of folklore,  classify them according to their themes and content,  explore  the sources of their origin,  show how they correspond to the reality of life or they are based on superstitions.