Мақолада Ўрта асрларда (VII –XIV) яшаган аллома ва мутафаккирларнинг асарларида таълим-тарбия, ахлоқ-одобга оид  педагогик  фикрлар, ижтимоий тараққиѐт учун муҳим бўлган инсонпарварлик, билимга эътиқод, халқ манфаатини ҳимоя қилиш, миллий маънавиятни улуғлаш, комил инсон ва етук жамоага эришиш каби масалалар ѐритилган. Ўрта асрларда аллома ва мутафаккирларнинг педагогик фикрлари инсонпарварлик ғоялари таълим-тарбия жараѐни билан боғланиб, жамият тараққиѐтида тарбия нақадар зарурлиги, унинг моҳияти ва мазмуни интерфаол методлар асосида ѐритилган.

Мақолада талабалар ўқув фаоллигининг билиш фаолиятлари билан боғлиқлиги ёритилган. Талабалар билиш фаолиятининг кенгайишида ўқув вазиятларида муайян ўқув топшириқларини бажариш муҳим аҳамият касб этади. Ўқув вазиятларини лойиҳалаштиришда муаммолилик, талабаларнинг имкониятларини максимал тарзда таъминлаш, ўзаро ҳамжиҳатликда ўқитиш, мустақил ўқиш каби тамойилларга таянади.

 

Мақолада инсоният тарихи ва бугунги кундаги глобал таҳдидлар, уларнинг хавфи, моҳияти ҳақидаги илмий  нуқтаи  назарлар  келтирилган.  Жумладан,  бунёдкор  ғоялар  ва бузғунчи  ғояларнинг  мавжудлиги, уларнинг халқ манфаатларига таъсири ёритилган.