Maqolada diniy uslubni yuzaga keltiruvchi ekstralingvistik omillar haqida fikr yuritilgan. Lingvistik (lisoniy) omillar muayyan tilning strukturaviy va sistemaviy xususiyatlari - fonemalar tizimi, lug‘at boyligi, morfema tiplari, so‘z yasash modellari, grammatik qurilishi, leksik, grammatik birliklarning semantik va funktsional xususiyatlari, ular o‘rtasidagi aloqa va munosabatlarni belgilovchi qoida-qonuniyatlar sanalsa, ekstralingvistik (nolisoniy) omillar tildan tashqarida mavjud bo‘lgan faktorlar kiradi: ijtimoiy tuzum formalari, tarixiyjarayonlar, xalqlar va millatlar o‘rtasidagi iqtisodiy, siyosiy, madaniy va ma’rifiy aloqalar, ilm-fan rivoji, ishlab chiqarish va texnika taraqqiyoti, ijtimoiy tafakkur, inson ruhiyati, his-tuyg‘ulari, til va yozuvga oid qonun va farmonlar shular jumlasidandir.

Ma’lumki, so’ngi yillarda mamlakatimizda diniy e’tiqod erkinligi mustahkamlanayotganligi, islomiy ma’naviy-ma’rifiy asarlarning keng o’rganilayotgani va ularning nashr etilayotgani, bu yo’nalishda qator ilmiy tadqiqotlar olib borilayotgani tilimizda arabcha so’zlarning faollashuviga ham sabab bo’ldi. Ayni jihat ayrim so’z va jumlalarning imlosi va talaffuzida ma’lum bir chalkashliklar kelib chiqishiga olib keldi. Bu kabi muammolarning bartaraf etilishiga ona tilimizning yashash qonuniyatlariga tayangan holda harakat qilish to’g’ri bo’ladi. Barcha tillarda bo’lgani kabi o’zbek tilida ham boshqa tildan so’z qabul qilishning o’z qonuniyatlari mavjud. Unga ko’ra, o’zga tildan qabul qilinayotgan har qanday til birligi qabul qilayotgan tilning talaffuz qoidalariga mos kelishi lozim bo’ladi. Agar shunday qilinmasa, talaffuzda notabiiylik, zo’rama-zo’rakilik vujudga keladi.