Halq  og‘zakijodiga  mansub  epik  asarlarda,  xususan,  ertak  va  dostonlarda  safar  motivi  yetakchi  o‘rin  tutadi.  Mazkur tadqiqotning maqsadi safar motivining genezisi va semantikasiga oid folklorshunoslikdagi qarashlarni qiyosiy-tipologik metodda o‘rganishni ko‘zda tutadi. Tadqiqot natijalari shuni ko‘rsatadiki, safar motivining genezisi insoniyatning ilk davri bilan bog‘langan, jamiyat taraqqiyoti natijasida safarning maqsadi va yo‘nalishiga ko‘ra semantik doirasi kengaygan. Tadqiqotning asosiy xulosasi sifatida shuni ta’kidlash mumkinki, hayot haqiqatini badiiy haqiqatga aylanishi jarayonida   taransformatsiyasiga uchrashi ushbu motivning qahramon kamolga yetishi va shakllanish bosqichi sifatida tasvirlanishiga olib kelgan.