XX asrning 20-yil oxirlaridan boshlab sovet hokimiyatining qatag‘on siyosati kuchayib bordi. Buning natijasida Turkistonning milliy ziyolilari va ma’rifatparvarlari turli millatchilik bahonalari bilan ayblanib tergovga tortildi. Maqolada ana shunday  stalincha  qatag‘on  siyosatining  yosh  qurboni,  o‘tgan  asrning  boshlarida  o‘zbek  adabiyotining  iste’dodli  shoiri Usmon Nosir hayot yo‘li, pedagogik faoliyati, ijodi, ma’naviy merosi va taqdiri tahlil qilinadi. Sovet hukumati yillarida uning ijodidan mafkura targ‘ibotiga xizmat qiluvchi g‘oya sifatida foydalanib, buzib ko‘rsatildi. Mustaqillik yillarida shoirning ijodi asl mohiyatini topdi.